Het is hier de laatste dagen zo onwaarschijnlijk mooi. Een prachtig wit wonderland waar je niet genoeg van krijgt.
Zo fietsen we dan terug naar huis van het sportcentrum in Dieverbrug:
Deze foto’s zijn van een klein rondje om Diever.
Fase 1 van de verbouwing is klaar!! Heerlijk. Het blijft een aanslag op je privé leven ook al lopen de bouwvakkers over het algemeen niet door huis. Soms stond er wel iemand onverwacht midden in de woonkamer en dan meestal met de werkschoenen aan. Wat een stof komt er los van verbouwen. Maar nu is het al even stil en de stofwolken zijn opgetrokken.
De herberg is dus precies op tijd klaar voor gebruik!!
Vrolijke winterwende allemaal!! Laat het jullie smaken en op naar het licht.
Fase twee is al gestart: spouwmuur- en dakisolatie en het plaatsen van de zonnecollectoren. Gasboiler vervangen voor boiler op stroom, infrarood panelen e.d. Niet onbelangrijk allemaal.
Op wat kleine dingetjes na is de tuinkamer klaar!. Ook de badkamer en nieuwe logeerkamer zijn bijna klaar maar daar moeten wij nu eerst zelf aan de slag voordat het echt af is.
Maar het lijkt erop dat voor het einde van jaar de verbouwing van de praktijk toch echt klaar is.
Een kamer met uitzicht of een uitzicht met kamer? Hoe dan ook het neemt vorm aan. Eerst is er natuurlijk van binnen van alles aangepast. Deurdoorgangen moesten dichtgemetseld en allerlei kleine ruimtes afgebroken. Van de week is de buitenmuur eruit gegaan. Het was een stevig muurtje dus dat viel nog niet eens mee voor de heren bouwvakkers.
Maar het is spectaculair vinden wijzelf en heel veelbelovend voor vele uurtjes tuin plezier:
We wandelen graag en hebben langzamerhand een favoriet rondje. Het is een flinke tippel van -naar onze schatting- toch wel tien kilometer. Het meest bijzondere vinden we dat we niet eerst met de auto naar het bos hoeven maar dat we onze schoenen in huis aantrekken en gelijk kunnen gaan wandelen.
Ik heb een foto impressie gemaakt:
In ons huis staat een houtkacheltje en het stookseizoen is begonnen. Zo kom je er al doende achter dat het kacheltje niet optimaal brand: te weinig trek en na een tijdje stond de kamer blauw. Niet lekker en ongezond.
Op naar ’t Stokertje!! Dit adres werd ons aangeraden en een leuke bijkomstigheid is dat het in Orvelte is.
Orvelte is een historisch dorp met een zeer hoog Anton Piek gehalte maar leuk als je daar toch moet zijn. Het idee dat we tegenwoordig onverwacht op dit soort plekken komen blijft me aangenaam verbazen:
Het kacheltje blijkt een JAnus te zijn. Er is nieuw glas ingezet en het koord langs de rand is vervangen. Klaar terwijl je wacht. Ook heeft Hans een trekkap op de schoorsteen gezet en nu trekt hij als een tierelier en hoeven we het raam niet meer open te zetten 🙂
Hans heeft zich in het begin goed laten informeren of de scheuren geen diepere oorzaken hadden. Fundatieproblemen of zoiets daar moet je toch niet aan denken. Maar gelukkig waren het alleen maar scheuren door uitzetten van ijzer en nee, geen betonijzer. Hij heeft via de monumentenzorg contact gekregen met instanties die ervaring hebben èn mooi kunnen werken. Groningen heeft tegenwoordig veel ervaring met deze problematiek.
De afgelopen twee dagen heeft een metselaar de scheuren weggewerkt en versterking aangebracht en ze zijn echt praktisch onzichtbaar. Het heeft bijna geen zin om er een blogje aan te wijden want er is niets te zien.
Kijk zelf maar:
Er wordt al een paar dagen flink gebroken in de praktijk. Er is al één gigantische container vol met puin en de contouren worden voor ons al duidelijk. We zijn er nog lang niet maar het begin is er.
Het terras is klaar! Deze klus heeft de aannemer in etappes gedaan omdat we zo snel mogelijk van de lekkage af wilden. De terrasvloer bleek op een amateuristische manier gelegd te zijn en het was niet zo vreemd dat het daaronder drijfnat was na elke regenbui.
Er is een nieuwe deklaag opgelegd en afgewerkt met bitume. Er komt nog zink over het randje maar dat heeft geen haast. Voordat de tegels werden gelegd hebben wij het hek gebeitst en het ziet er weer fris uit zo.
Twee maanden wonen we nu op onze nieuwe stek in Diever en het is heerlijk. Diever was niet echt een bewuste keuze maar we zijn verrast zo leuk en vooral hoe mooi het hier is.
8 juni kwam de verhuiswagen en zijn de spullen neergezet. We hebben ontzet zitten kijken naar de muur van dozen maar zoals alles in het leven: je begint gewoon ergens en dan rustig doorgaan. Nu zijn we twee maanden verder en zo zitten we er nu bij:
één van de klussen is een tuinkamer en veranda. Achterin de praktijkruimte offeren we wat binnenruimte op en gaat de buitenmuur eruit. Op die manier creëren we een tuinkamer.
pensioenavontuur 
